หอพักสยอง

หอพักสยอง

ย้อนกลับไปเมื่อ ปี 2553 ผมได้ตระเวนหาหอพักแถวมหาวิทยาลัยที่มีปัจจัยหลายๆอย่างที่ผมต้องการ ดังนี้
1.ราคาถูก
2.สงบรมรื่น
3.ห้องใหญ่
แต่ก็ไม่เจอที่ถูกใจสักที
จนผมได้มารู้จักกับรุ่นพี่คนนึงสมมติว่าชื่อพี่ดี รุ่นพี่คนนี้แกเป็นคนเช่าหอที่เกิดเรื่องนี้อยู่ พี่ดีเค้าก็จะออกจากหอเนื่องจากแกเรียนจบแล้ว ผมก็เลยไปสอบถามพี่ดีว่าหอเป็นอย่างไร อยู่สบายไหม เป็นต้น พี่ดีก็แนะนำให้ผมเข้ามาดูเอง


ห้องนี้ผมจำไม่ได้ว่าห้องหมายเลขอะไร แต่จำได้ว่า ... "ขึ้นมาชั้น 3 แล้วเลี้ยวขวา ห้องที่มีหมายเลข 2 ซึ่งเป็นหมายเลขที่ติดตัวผมมาจนถึงปัจจุบัน" พอผมมาถึงก็เคาะประตูห้องพี่ดี พี่ดีก็มาเปิดประตู พอผมเข้าไปผมก็รู้สึกว่า "มันใช่" น่าอยู่มาก เนื่องจาก ห้องจะเป็นคล้ายๆกับรีสอร์ท ผมลืมบอกไป หอนี้พื้นเป็นหินอ่อนครับ พื้นก็เย็นสบาย วิวก็โอเคร ห้องน้ำใช้ได้ แต่มันติดอยู่ 2 สิ่งที่ผมถึงกับ ผงะ นั่นคือ 1.ยันต์หลังประตูทางเข้า 2.โต๊ะเครื่องแป้งและกระจก ที่ใหญ่มากๆ
(
ผมจะบรรยายสภาพห้องให้ฟังนะครับนึกภาพตามกันนะครับ จังหวะแรก เปิดประตูเข้ามา เป็นทางตรง ขวามือเป็นห้องน้ำ ตรงข้ามห้องน้ำ เป็นตู้เสื้อผ้า สรุปจะเป็นทางเดือนยาวๆ หลังจากนั้นถัดจาก ตู้เสื้อผ้าจะเป็นโต๊ะเครื่องแป้งที่มีกระจกบานใหญ่ติดอยู่ ขนาดก็น้องๆเตียงนะครับ โต๊ะเครื่องแป้งก็เป็นไม้ ยาวๆ คล้ายๆ กับโต๊ะยาวๆและมีกระจกตั้งบนโต๊ะ ซึ่งไม่สามารถย้ายไปไหนได้เนื่องจากทางหอเค้ายึดพวกนี้ไว้เลย ตรงข้ามโต๊ะเครื่องแป้งก็เป็นพื้นที่ว่างๆ ครับ ซึ่งจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจาก เตียงนอน และมีระเบียงซึ่งจะมีบานเลื่อนกั้นไว้ คล้ายๆกับ ห้องกระจกที่เวลาจะเข้าออกก็ต้องเลื่อนไปด้านข้าง)
ผมก็ถามพี่ดีก่อนเลยว่า พี่ครับทำไมมันมียันต์สีแดงแผ่นเบอเร่อเลยครับ (ใหญ่จริงๆนะครับผมจำได้ติดตา สี่เหลี่ยมจัตุรัส สีแดง ขนาดใหญ่พอๆกับผ้าเช็ดหน้า) พี่ดีก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอกมันมีตั้งนานก่อนพี่จะมาอยู่แล้ว โอเครผมก็ไม่อะไรครับเชื่อพี่ดีเค้า เพราะพี่เค้าอยู่มาก่อน

หลังจากนั้นพอพี่ดีย้ายออกผมก็ย้ายเข้าเลยครับ ซึ่งตอน นั้น ห้องผมที่อยู่เป็นห้องพัดลมครับ ราคา 1500 บาท (ผมลืมบอกไปครับ หอจะมีทั้งหมด 4 ชั้น ชั้นแรก ไว้สำหรับเป็นโรงแรม และมีเฟอร์นิเจอร์เครื่องทำน้ำอุ่นตู้เย็นแอร์ครับ ชั้น 2 ห้องแอร์ ชั้น 3 และ 4 ห้องพัดลม ครับ)
วันนั้นน้าผมมาช่วยย้ายของด้วย ผมก็กำลังวุ่นกับการย้ายของครับ และแม่บ้านก็มาทำความสะอาด

พอน้าผมเหลือบไปเห็น ผ้ายันต์สีแดง เค้าก็กลัว และบอกแม่บ้านว่าเอาออกเหอะ แต่ผมก็ยืนยันว่าจะไม่เอาออก แต่แม่บ้านก็เป็นคนดีซะเหลือเกินไม่ฟังคนอยู่ครับ แกะผ้ายันต์ออกผมก็ห้ามก็ไม่ฟัง หลังจากนั้นผมก็ขอดูผ้ายันต์ครับไหนๆก็แกะมาแล้ว แต่สิ่งอยู่ข้างหลังผ้า รู้หรือไม่ครับว่ามันคืออะไร (พิมพ์ไปพอนึกย้อนกลับไปก็ขนลุกไปครับ T_T) มันคือเศษอะไรสักอย่างถูกพันด้วยเส้นด้ายหรือเส้นผมของใครก็ไม่รู้ นั่นแหละครับ นับตั้งแต่นั้นมา จุดเริ่มต้นของความหลอนก็เริ่มขึ้น ครับ