อาถรรพ์ผีเหรียญ

อาถรรพ์ผีเหรียญ

หลอน
นทธี ศศิวิมล

ม.ต้นเป็นช่วงวัยอยากรู้อยากเห็น ยิ่งดูลึกลับดูต้องห้ามยิ่งอยากทำ เรื่องผีๆ นี่ยิ่งเร้าใจใหญ่ แต่ปกติแล้วฉันอยู่ในกลุ่มเด็กเรียบร้อย กิจกรรมห่ามๆ จึงไม่ค่อยมีมากเท่าเด็กแก่นๆ แต่ก็นั่นแหละ!

บ่ายวันหนึ่งช่วงคาบอิสระ คนอื่นๆ กระจายกันออกไปทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบ แต่เนื่องจากพวกเราสี่คนตัดสินใจช้า เลยติดแหง็กอยู่ในตึกท่ามกลางสายฝนที่ เทกระหน่ำลงมาราวฟ้ารั่วสลับเสียงฟ้าร้องคำรามดังเป็นระยะ

เราช่วยกันปิดหน้าต่างจนหมด ใครคนหนึ่งพูดขึ้นว่า บรรยากาศครึ้มๆ แบบนี้หลอนดีชะมัด น่าเล่นผีถ้วยแก้ว ทุกคนจึงสรุปว่าจะเล่นผีถ้วยแก้วกัน

"แจ๋ม" หนึ่งในกลุ่มเสนอว่า ไหนๆ จะเล่นกับผีแล้วเอาให้สุดไปเลยดีกว่า ที่ตึกเรียนบนชั้นสี่ จะมีห้องหนึ่งที่เรียกว่าห้องผีสิง เมื่อก่อนเป็นห้องเรียนนาฏศิลป์ แต่เมื่อห้องนาฏศิลป์ย้ายไปอยู่ที่ตึกใหม่ ห้องนี้จึงกลายเป็นห้องโล่งๆ ไม่ได้ใช้งาน ตามธรรมดาของห้องร้างคนก็จะลือกันว่าเห็นผี แต่ส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาหาต้นตอจริงจังไม่ได้

สรุปเราช่วยกันกวาดฝุ่นตรงกลางห้องเป็นวงกว้างพอนั่งกันได้ แล้วก็ปิดประตูใส่กลอน บรรยากาศในห้องตอนนี้อับทึบ มืดสลัวเพราะไม่มีหลอดไฟสักหลอด อาศัยแค่แสงสว่างจากช่องแสงกระจกด้านบนหน้าต่าง

แล้วเริ่มเล่นผีถ้วยแก้วโดยใช้เหรียญแทนตามวิธีที่เคยได้ยินมา โดยแจ๋มเป็นตัวตั้งตัวตีเริ่มพิธี ด้วยการท่องคาถาเรียกวิญญาณเร่ร่อนลงมาสถิตอยู่ที่เหรียญสิบ ทุกคนแตะนิ้วชี้คนละนิ้วลงบนเหรียญแล้วเริ่มถาม

"ท่านเป็นใคร" ใครคนหนึ่งในวงถามขึ้น

เหรียญค่อยขยับช้าๆ ตอนนั้นฉันเริ่มกลัว แต่ไม่กล้ายกนิ้วออกเพราะแจ๋มบอกไว้ว่า เป็นตายยังไงห้าม เอานิ้วออกจากเหรียญเด็ดขาดไม่อย่างนั้นวิญญาณในเหรียญจะพุ่งเข้าสิงคน คนนั้น

เหรียญค่อยๆ เลื่อนไปตรงช่อง ชอบ/ไม่ชอบ แล้วก็ไปหยุดที่คำว่า "ชอบ"

"อ้าว" แจ๋มอุทาน "ไม่ได้ถามว่าชอบหรือไม่ชอบนะคะ ถามว่าท่านเป็นใคร"

คราวนี้เหรียญเคลื่อนที่เป็นวงกลมสองสามรอบ แล้วก็ไปหยุดที่คำว่าชอบอีกเหมือนเดิม

"เอ่อ" ฉันพยายามแสดงความคิดเห็นบ้าง "หรือว่าบางทีเขาอาจจะชื่อชอบหรือเปล่า"

ในกลุ่มครางฮือ หลังจากนั้นถามอีกหลายข้อ ทั้งเรื่องในอนาคต แม้แต่ขอให้ใบ้หวย แต่เหรียญก็ไม่ยอมหยุดที่ไหน วิ่งวนไปมาบนกระดาษเป็นวงกลมจนเราเริ่มตกใจ แจ๋มร้องขึ้น "เฮ้ย ใครผลักหรือเปล่าวะ ไม่สนุกนะเว้ย"

เพื่อนคนหนึ่งโอดครวญ "นี่นิ้วฉันจะหลุดแล้ว" เสียงเพื่อนฟังเหมือนจะร้องไห้ "แกฉันกลัว พอแล้ว เลิกเล่นเหอะ"

แจ๋มตัดสินใจ "งั้น นับ 1-3 เอานิ้วออกพร้อมกันนะ หนึ่ง"

นับได้แค่นั้นเหรียญก็หยุดกะทันหันจนบางคนนิ้วแทบไถลเลยเหรียญไป

"เอ้า หยุดแล้ว อะไรวะเนี่ย" ใครคนนั้นอุทานขึ้นยังไม่ขาดคำเหรียญก็เริ่มขยับช้าๆ อีกครั้ง คราวนี้เหรียญเดินไปที่ตัวอักษร อ-อ-ก-ไ-ป

"ออกไป หมายความว่ายังไงอ่ะ" ใครอีกคนถามเสียงสั่น

ยังไม่ทันที่จะมีใครตอบ เหรียญก็เดินไปซ้ำที่คำเดิมอีกถึงสามครั้ง ออกไป ออกไป ออกไป

ฉันใจฝ่อจนแทบจะหยุดเต้นไปแล้ว "ฉันว่าเราเลิกเล่นเหอะ น่ากลัวอ่ะ"

ทันใดนั้นท่ามกลางเสียงฝนที่สาดซัดหนักขึ้นจนแทบจะตะโกนคุยกัน ก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามา คล้ายเสียงใครบางคนกำลังเคาะที่หน้าต่าง กึก กึก กึก พวกเราสะดุ้งเฮือก

"แก ได้ยินป่ะ" ฉันพูด

"อาจจะเป็นเสียงกิ่งไม้ชนหน้าต่างก็ได้ ลมมันแรง นะแก" แจ๋มตอบ

กึก กึก กึก เสียงนั้นดังขึ้นอีกทำให้ต้องหันไปดูพร้อมกันโดยนิ้วมือยังไม่หลุดจากเหรียญ

เสี้ยววินาทีนั้นแสงฟ้าแลบสว่างปลาบขึ้นสองครั้งติดกัน ทำให้ช่องแสงกระจกฝ้าด้านบนปรากฏเป็นเงาหัวคนแนบกระจกชัดเจน!!

เท่านั้นเราก็หวีดร้อง พุ่งเข้ากอดกันเป็นก้อนกลม ขณะกำลังตะเกียกตะกายจะไปที่ประตูนั้น หน้าต่างห้องบานหนึ่งก็เปิดผลัวะออกพร้อมกับร่างชายผอมสูงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น

"กรี๊ด" ฉันร้องลั่นหลับตาปี๋ จะเป็นลมเสียให้ได้

"เข้ามาทำอะไรกัน" เสียงจากร่างนั้นดังแทรกพายุฝนเข้ามาจนเราต้องหยุดนิ่ง เริ่มไม่แน่ใจคนหรือผี ทว่าตั้งใจดูจึงเห็นว่าเป็นลุงคนหนึ่งในชุดภารโรง กำลังถือไม้ถูพื้นจ้องเขม็งเข้ามา "ออกไปกันได้แล้ว ห้องนี้เขาไม่ให้ใช้"

เรารีบเก็บข้าวของโดยไม่ต้องรอเชิญรอบสองและ คิดว่าเรื่องหลอนๆ ของเราจะจบแค่นั้น

แต่เช้าวันรุ่งขึ้นแจ๋มเดินเข้ามาหาฉันด้วยใบหน้าซีดเซียว จูงมือเดินไปด้านหลังตึกพลางเล่าว่า "แกจำได้ไหม ลุงภารโรงคนเมื่อวานอ่ะ" ฉันพยักหน้ารับว่าจำได้ "มีอะไรเหรอ ลุงแกฟ้องครูเหรอ"

"ไม่ใช่อย่างงั้น คือฉันรู้แล้วล่ะ ว่าทำไมครูเขาถึงไม่ให้ใช้ห้องนั้นอ่ะ" แจ๋มว่าพลางชี้ไปที่ด้านหลังห้องที่เราเล่นผีเหรียญเมื่อคืน ซึ่งฉันไม่เคยสังเกตมาก่อน

"เมื่อช่วงปิดเทอมที่แล้ว มีลุงภารโรงเดินไปเช็ดกระจกฝ้า แล้วระเบียงมันก็ถล่มลงมา"

ฉันมองตามนิ้วเพื่อนไปตรงรอยปูนหักๆ หลังห้องนั้นที่ไม่มีที่ตรงไหนให้คนเหยียบได้เลย แล้วก็ใจหายวูบ! เพื่อนยังพูดต่อว่า "แล้วที่สำคัญ แกเดาออกใช่มะ ว่าลุง ที่ตายไปชื่ออะไร"

ที่มา http://www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREkxTURNMU9BPT0=